Common Rail
Układy Common Rail pierwszej oraz drugiej generacji miały wtryskiwacze elektromagnetyczne. Iglicę zaworu uruchamiała w nich jedno lub dwuczęściowa zwora elektromagnesu zasilana impulsami elektrycznymi, wysyłanymi ze sterownika.
Wtryskiwacz elektromagnetyczny
Nowoczesny wtryskiwacz elektromagnetyczny zbudowany jest zasadniczo z trzech części: rozpylacza otworkowego, kulkowego zaworu otwieranego elektromagnesem i zamykanego sprężyną powrotną oraz wspomagającego otwieranie hydraulicznego układu, gdzie płynem roboczym jest olej napędowy. Paliwo to dostarczane jest z wysokociśnieniowego zasobnika (szyny) przez złącze wtryskiwacza do kanału rozpylacza i równocześnie przez dodatkowy dławik do hydraulicznej komory sterującej.
Elektromagnes
Elektromagnes unosząc kulkę, odrywa ją od szczelnie dopasowanego gniazda, co powoduje udrożnienie kanału przelewowego. Powoduje to nagły spadek ciśnienia w komorze sterującej, co powoduje hydrauliczne uniesienie iglicy zaworu głównego i wtrysk paliwa przez rozpylacz. W pracy wtryskiwacza można wyróżnić następujące fazy:
1. Zawór iglicowy zamknięty wysokim ciśnieniem paliwa,
2. Początek wtrysku (otwarcie zaworu),
3. Pełny wtrysk (całkowite otwarcie zaworu),
4. Koniec wtrysku (zamykanie zaworu).